Het is best grappig om te zien hoe sommige praktijkmanagers of praktijkhouders denken dat ze echt aan het communiceren zijn, terwijl ze in feite alleen maar aan het zenden zijn. Ja, technisch gezien hebben ze gelijk; als je iets zendt, dan communiceer je. Maar that’s not where the magic happens.

Schreeuwen in de lucht
Neem bijvoorbeeld een situatie waarin jij als praktijkmanager een boodschap de praktijk in stuurt. Je denkt dat je alles goed hebt verwoord en dat jouw boodschap helder is. Maar wat als de ontvanger helemaal niet snapt wat je bedoelt? Dan ben je gewoon een beetje aan het schreeuwen in de lucht zonder dat iemand luistert. En dat is waar het misgaat. Echte communicatie gaat verder dan alleen maar iets roepen.

Levelen is key
Het gaat erom dat je moet levelen met de ander. Dat betekent dat je moet zorgen dat diegene jou begrijpt. Je kunt niet verwachten dat jouw boodschap automatisch goed overkomt, omdat jij het zo mooi hebt verwoord. Soms moet je wat dieper graven en kijken naar wat de ander nodig heeft om te begrijpen wat jij zegt. En ja, dat kost tijd en moeite, maar dat is nou eenmaal hoe communicatie werkt.

Luisteren is belangrijker dan zenden
En dan hebben we nog het luisteren. Oh man, luisteren is misschien wel belangrijker dan zenden… Als jij alleen maar zendt en niet luistert naar wat de ander zegt, dan mis je zoveel waardevolle informatie. Misschien zegt diegene wel iets heel belangrijks dat jouw boodschap compleet kan veranderen. Of misschien zie je iets in hun lichaamstaal dat aangeeft dat ze niet helemaal volgen wat jij probeert te zeggen. En als je daar niet op reageert, dan blijf je maar rondjes draaien in die communicatie.

Verschil tussen zenden en communiceren
Stel je voor dat je in een gesprek zit en je merkt dat de ander afgeleid is of niet echt betrokken lijkt te zijn. Wat doe jij dan? Ga je gewoon door met jouw verhaal alsof er niets aan de hand is? Of stop je even en vraag je of alles goed is? Juist die momenten maken het verschil tussen gewoon zenden en echt communiceren. Het gaat erom dat je ook echt contact maakt met de ander.
Dus ja, communicatie kan zeker bestaan uit zenden, maar daar kom je niet ver mee. Het is een combinatie van zenden, luisteren en inhoudelijk reageren op wat er speelt. Dat maakt het pas echt waardevol.

Zenden zonder te checken
Als praktijkmanager wil je natuurlijk dat jouw team en patiënten begrijpen wat jij zegt en wat jouw visie is. Maar als je alleen maar blijft zenden zonder te checken of ze het begrijpen, dan blijf je steken in die ene dimensie van communicatie.
Communicatie verbeteren?
Ben je benieuwd naar hoe jij de communicatie binnen jouw team kan verbeteren, kijk dan eens op mijn website:

https://lnkd.in/eA3U-k5r

Ik denk nog weleens terug aan mijn begindagen als manager. En als ik zo reflecteer, denk ik: wat is de belangrijkste les die ik geleerd heb?
Ik begin meer dan 15 jaar geleden met managen. Ik begon in september 2009 om precies te zijn. En joh… wat is er veel veranderd zeg! En wat heb ik een hoop geleerd.

Maar als ik één les moet kiezen die boven de rest uitsteekt, dan is het wel dat ‘leren luisteren’ de allerbelangrijkste is.

Luisteren is namelijk het begin van ieder goed gesprek. Het is niet alleen maar wachten tot het jouw beurt is om te praten, maar het is vooral aandacht schenken aan wat de ander zegt. Luisteren houdt gesprekken levendig, en zorgt voor diepgang. Het opent deuren naar nieuwe inzichten. Met deze diepgang kom je vaak tot de kern van de problemen. En dan, als je geluk hebt, ontdek je mooie oplossingen.

Zonder luisteren, houd je namelijk een monoloog. En dat is niet wat ik wil. Ik wil dat de gesprekken bruikbaar zijn, dat ze iets opleveren. Ik wil de connectie voelen met de mensen om mij heen. Het is zo waardevol om te horen wat zij denken, voelen en ervaren. Dat is de basis voor een goede samenwerking en voor goede relaties.

Als ik terugkijk, zijn de momenten waarop ik echt heb geluisterd, de momenten die het meest impactvol waren. Het zijn de gesprekken die verder gingen dan alleen de woorden. Het zijn de gesprekken die echt iets betekenden. En dat, dat is de kracht van luisteren. Het maakt niet alleen mij een betere manager, maar het maakt ook de gesprekken die ik voer veel rijker.

Het smaakt niet meer zoals vroeger. Er is vel gebeurd, er zijn mensen vertrokken, of ze zijn vastgeroest in hun oude patronen. Wat de reden ook is, jouw praktijk smaakt niet meer zoals vroeger. En nu wil je eigenlijk jouw praktijk weer ‘op smaak brengen’.

Als interim-manager heb ik aan het begin van een opdracht altijd de gedachte: de medewerkers weten beter wat er moet gebeuren dan ik. En eerlijk gezegd, klopt dat ook vaak. De medewerkers zitten bijna altijd jarenlang in het vak en kennen de dagelijkse gang van zaken als hun broekzak.

Maar wat er dan gebeurt, is dat ik vanuit mijn nieuwigheid, onwetendheid en naïviteit opeens nieuwe dingen zie. Je kan zeggen dat ik een ‘nieuw fris’ perspectief heb. En dat frisse perspectief is where the magic happens en de praktijk weer ‘op smaak’ gebracht kan worden.

Het op smaak brengen van een praktijk begint met het empoweren van medewerkers en het creëren van een omgeving waarin zij zich gehoord en gewaardeerd voelen. Het In eerste instantie gebeurt dat door open en transparant te communiceren. En je wilt ze ook het gevoel geven dat ze veilig zijn, waardoor zij hun ideeën kunnen uitten en zelf initiatief nemen. Maar dit kan alleen maar als je een houding aanneemt die daarbij past.
Het is niet dat je een trucje moet toepassen en handige woorden moet gebruiken. Het is meer een ‘new way of thinking’. En die nieuwe manier van denken, leer ik de deelnemers van mijn opleiding: Puur Praktijkmanagement. Je kan de ‘new way of thinking’ ook destilleren uit de blogs op mijn website. Alhoewel het best wat zoekwerk is, krijg je wel een goede impressie van wat ik bedoel. Handige blogs om te lezen heb ik onderaan deze post opgenomen.

Tijdens de opleiding Puur Praktijkmanagement leer ik deelnemers precies wat ze moeten doen om hun praktijk weer ‘op smaak’ te maken. Het gaat niet alleen om de praktische vaardigheden, maar ook om de houding die ze moeten aannemen naar de medewerkers toe. En aangezien communicatie key is; gaat het vooral ook over hoe je met jouw team communiceert.

Kijk voor meer informatie hierover op de pagina van mijn opleiding: https://dcmanagement.nl/opleidingpraktijkmanagement

De meeste mensen die een arbeidsovereenkomst ondertekenen, kijken vaak niet verder dan hun neus lang is. Ze zien alleen het salaris, het aantal werkuren en de verlofdagen. En dat is het dan. De andere voorwaarden bestaan voor hun gevoel alleen maar op de achtergrond. Pas als er een conflict optreedt, gaan ze het contract erbij pakken. En dat is waar de ellende begint.

Stel je voor: een medewerker wordt ziek en ze denkt dat ze gewoon haar volle salaris krijgt. Maar dan blijkt dat ze maar 70% krijgt. Dat kan echt een onaangename verrassing zijn voor haar. Of wat dacht je van wachtdagen? Die zijn vaak ook een dingetje als medewerkers er niet op rekenen omdat ze de arbeidsovereenkomst of de arbeidsvoorwaardenregeling niet goed hebben gelezen.

Maar aan de andere kant, als werkgever kan het ook zo zijn dat je verrast wordt door dingen die je met jouw medewerkers hebt afgesproken, maar waarvan je eigenlijk niet meer precies weet wat er in de overeenkomst staat.
Tijdens de opleiding ‘Van Assistent Tot Praktijkmanager’ duiken wij in de details van arbeidsovereenkomsten. We onderzoeken hoe sluitend ze zijn en hoe je deze het beste kunt opstellen. Als je als zijnde werkgever niet goed weet wat er in de overeenkomst staat, kan dat ook voor jou problemen opleveren.

Neem nou het voorbeeld van een medewerker die om verlof vraagt. Als jij niet goed op de hoogte bent van de afspraken die jullie gemaakt hebben, kan het zijn dat jij niet goed kunt reageren of dat je dingen zegt die niet kloppen.
Dus als jij meer wilt weten over hoe je jouw arbeidsovereenkomst beter kunt begrijpen of hoe je arbeidsvoorwaardenregelingen op een goede manier kunt opstellen, dan is deze opleiding misschien wel iets voor jou!

In sommige praktijken is het een vast ritueel om samen te lunchen, terwijl dat in andere praktijken helemaal niet gebruikt. Ik vind dat er zeker voordelen zitten aan samen lunchen.

Soms lijkt het echter alsof iedereen gewoon zijn eigen ding doet en naar diens telefoon staart… en dat is ook prima. Maar als we het hebben over de sfeer in een team, dan denk ik dat het meer te maken heeft met hoe de lunch geregeld is dan met het feit of je samen eet of niet.

Wat ik echt merk is dat als de praktijkhouder de lunch verzorgt, er iets bijzonders gebeurt. Er zijn praktijkhouders die basis ingrediënten zoals: brood, wraps, salade-ingrediënten en al dat soort dingen aanschaffen voor de medewerkers. Wanneer de medewerkers hun lunch aan het samenstellen zijn, ontstaat er een soort van interactie. De lunch wordt een sociale activiteit in plaats van alleen maar een moment om te eten.

Iedereen is bezig met het kiezen van wat ze willen, het snijden van tomaatjes of het smeren van hun broodje bijvoorbeeld. Dat zorgt voor interactie die je gewoon niet krijgt als iedereen zijn lunch uit een zakje haalt.

En ja, de rest van de lunch – het daadwerkelijk opeten – dat gaat gewoon zoals altijd. Maar die eerste fase, het samenstellen, maakt echt een verschil. Je ziet mensen lachen, praten en ideeën uitwisselen terwijl ze hun lunch aan het maken zijn. Het is de simpele handeling van het bereiden van een maaltijd. het creëren van een soort van verbinding.

Dus of je nu samen luncht of niet, het lijkt erop dat de manier waarop de lunch geregeld is echt invloed heeft op de sfeer in jouw team. En dat is toch wel iets om over na te denken als je in jouw praktijk aan de slag gaat met teamdynamiek.