Als interim-praktijkmanager zie ik de verschillen tussen traditionele en moderne praktijkhouders. De termen ’traditioneel’ en ‘modern’ roepen meteen bepaalde beelden op, maar wat betekenen ze echt in de context van het leiderschap in mondzorgpraktijken?

Een traditionele werkgever kan gezien worden als een autoritaire figuur, die zich vooral richt op hiërarchie en regels. Beslissingen worden van bovenaf genomen, er is weinig ruimte voor feedback van medewerkers. Deze benadering kan stabiliteit bieden, met duidelijke verwachtingen en structuur. Maar het kan ook beperkend zijn, waardoor medewerkers zich niet gehoord of gewaardeerd voelen.

Aan de andere kant is er de moderne werkgever. Deze wordt vaak geassocieerd met flexibiliteit en open communicatie. Er wordt meer waarde gehecht aan feedback van medewerkers, samenwerking en innovatie. Moderne werkgevers stimuleren persoonlijke groei en ontwikkeling binnen hun teams. Dit kan leiden tot een meer betrokken team. Maar het kan ook uitdagingen met zich meebrengen. Een voorbeeld is het behouden van consistentie. Ook kan het nemen van beslissingen moeilijk zijn wanneer iedereen een stem heeft.

Nu rijst de vraag: is het beter om een traditionele of moderne werkgever te zijn? Het antwoord is niet zo eenvoudig. Beide benaderingen hebben hun voor- en nadelen.

Het belangrijkste is dat jij als praktijkhouder of -manager de stijl kiest die het beste bij jou en jouw team past. Misschien ontdek je dat een combinatie van beide stijlen het beste werkt voor jouw praktijk.

Onthoud, er is geen one-size-fits-all oplossing als het gaat om leiderschap. Het gaat om het vinden van de juiste balans en het aanpassen aan de behoeften van jouw team.

Als interim-manager met veertien jaar ervaring, waarvan 10 jaar binnen de mondzorg, heb ik veel teams en werkomgevingen gezien. Ik weet bijvoorbeeld dat de dynamiek binnen een praktijk sterk kan variëren. Maar één ingrediënt blijkt steeds weer cruciaal voor het succes van de praktijk: de acceptatie van collega’s.
​
Een gevoel van acceptatie binnen een team zorgt voor open communicatie. En open communicatie zorgt voor de groei van zowel het team als van de praktijk. Wanneer iemand zich geaccepteerd voelt, durft deze persoon ideeën te delen, zorgen te uiten en feedback te geven. Dit zijn de bouwstenen voor de ontwikkeling van een praktijk. Dit leidt immers tot innovatie en verbetering.
​
Daarnaast is in de snel veranderende wereld van de mondzorg adaptief vermogen onmisbaar. Een team dat elkaar accepteert, ondersteunt elke persoon in diens leerproces en helpt elkaar om te groeien. Dit bevordert niet alleen individuele ontwikkeling, maar versterkt ook de competenties van het hele team als je erover nadenkt.
​
Acceptatie gaat overigens hand in hand met diversiteit. Een divers team brengt verschillende perspectieven en vaardigheden samen, wat leidt tot een rijker geheel en een scala aan innovatieve oplossingen voor complexe vraagstukken. Het is mijn rol als interim-manager om te waarborgen dat iedereen binnen de praktijk zich erkend voelt in diens unieke bijdrage.
​
Ten slotte is het verminderen van personeelsverloop een niet te onderschatten voordeel van acceptatie binnen een team. Wanneer medewerkers zich onderdeel voelen van een hechte gemeenschap, zijn ze minder geneigd om naar andere kansen buiten de praktijk te zoeken. Dit zorgt voor continuïteit en stabiliteit, wat tegenwoordig erg uitdagend is.
​
Samenvattend, als interim-manager zie ik acceptatie als de lijm die een mondzorgteam bijeenhoudt. Het bevordert open communicatie, adaptief vermogen, diversiteit en vermindert personeelsverloop. Door een cultuur te creëren waarin elke collega wordt geaccepteerd, leg je de basis voor een bloeiende praktijk.

Als interim-praktijkmanager zie ik de verschillen tussen traditionele en moderne praktijkhouders. De termen ’traditioneel’ en ‘modern’ roepen meteen bepaalde beelden op, maar wat betekenen ze echt in de context van het leiderschap in mondzorgpraktijken?

Een traditionele werkgever kan gezien worden als een autoritaire figuur, die zich vooral richt op hiërarchie en regels. Beslissingen worden van bovenaf genomen, er is weinig ruimte voor feedback van medewerkers. Deze benadering kan stabiliteit bieden, met duidelijke verwachtingen en structuur. Maar het kan ook beperkend zijn, waardoor medewerkers zich niet gehoord of gewaardeerd voelen.

Aan de andere kant is er de moderne werkgever. Deze wordt vaak geassocieerd met flexibiliteit en open communicatie. Er wordt meer waarde gehecht aan feedback van medewerkers, samenwerking en innovatie. Moderne werkgevers stimuleren persoonlijke groei en ontwikkeling binnen hun teams. Dit kan leiden tot een meer betrokken team. Maar het kan ook uitdagingen met zich meebrengen. Een voorbeeld is het behouden van consistentie. Ook kan het nemen van beslissingen moeilijk zijn wanneer iedereen een stem heeft.

Nu rijst de vraag: is het beter om een traditionele of moderne werkgever te zijn? Het antwoord is niet zo eenvoudig. Beide benaderingen hebben hun voor- en nadelen.

Het belangrijkste is dat jij als praktijkhouder of -manager de stijl kiest die het beste bij jou en jouw team past. Misschien ontdek je dat een combinatie van beide stijlen het beste werkt voor jouw praktijk.

Onthoud, er is geen one-size-fits-all oplossing als het gaat om leiderschap. Het gaat om het vinden van de juiste balans en het aanpassen aan de behoeften van jouw team.

Niemand is perfect en het is onvermijdelijk dat er af en toe fouten worden gemaakt. Wat echter wel erg is, is als er fouten worden gemaakt en er vervolgens niet van wordt geleerd.
​
Fouten maken biedt namelijk de mogelijkheid tot groei en verbetering. Het stelt ons in staat om te reflecteren op onze acties en te identificeren waar het mis is gegaan. Door deze fouten te analyseren en te begrijpen, kunnen we waardevolle lessen leren die ons in staat stellen om in de toekomst betere beslissingen te nemen.
​
Daarom vind ik dat het belangrijk is om een cultuur te creëren waarin het maken van fouten wordt gezien als een leermoment en niet als een reden tot schaamte of straf. Medewerkers moeten worden aangemoedigd om open en eerlijk te zijn over hun fouten, zodat er ruimte is voor feedback en verbetering.
​
Als medewerkers zien dat hun leidinggevende openstaat voor het idee dat het maken van fouten normaal is en dan ook nog eens bereid is om ervan te leren, zullen zij meer geneigd zijn om hun eigen fouten toe te geven en te reflecteren op hun acties.
​
Het leren van fouten kan als resultaat hebben dat er nieuwe protocollen en werkprocessen worden geïmplementeerd. Maar het kan ook betekenen dat er trainingen worden georganiseerd of dat er individuele coaching wordt aangeboden.

Als ex-fysiotherapeut heb ik een sterke mening over de mate waarin tandartsen, mondhygiënisten en preventie-assistenten sporten. Tijdens mijn werk als interim-praktijkmanager kom ik tijdens informele gesprekken erachter dat de meeste lang niet genoeg sporten als dat ze zouden moeten doen.

Als tandarts, preventie assistent of mondhygiënist breng je namelijk veel tijd door aan de stoel. Dit houdt in dat je, zoals je dagelijks merkt, lang in dezelfde houding zit. Om deze reden is het belangrijk om regelmatig te sporten en je lichaam in goede conditie te houden. In deze blog wil ik graag twee belangrijke redenen belichten waarom sporten voor jou als mondzorgprofessional essentieel is.

Sporten kan jouw werkhouding verbeteren

Ten eerste kan regelmatig sporten helpen bij het verbeteren van jouw werkhouding. Als tandarts, preventie assistent of mondhygiënist breng je veel tijd door in een gebogen positie, wat kan leiden tot rugklachten en andere lichamelijke klachten. Door regelmatig te sporten, kun je je rug- en buikspieren versterken, waardoor je een betere houding kunt behouden tijdens het werken. Sterke rug- en buikspieren zorgen voor stabiliteit van jouw wervelkolom, waardoor de kans op rugklachten wordt verminderd.

Sporten kan preventieve rugklachten voorkomen

Daarnaast kan sporten in het algemeen ook preventief helpen bij het voorkomen van rugklachten. Rugklachten zijn overigens een veelvoorkomend probleem onder mondzorgprofessionals, dus het investeren in een paar uur sporten per week kan echt geen kwaad als je een mondzorgprofessional bent.

Door regelmatig te sporten, verbeter jij trouwens niet alleen jouw spierkracht en flexibiliteit, maar ook jouw algehele conditie. Een goede conditie zorgt voor een betere doorbloeding en zuurstoftoevoer naar de spieren, en vaak ook een beter humeur gedurende de dag.

Welke sport zou je moeten kiezen?

Als je eraan denkt om een sport te kiezen, is het belangrijk om een sport te kiezen die past bij jouw interesses en mogelijkheden, maar ook één die functioneel bijdraagt aan het voorkomen van fysieke klachten. Denk bijvoorbeeld aan krachttraining, yoga, pilates of zwemmen. Deze sporten kunnen helpen bij het versterken van je spieren en het verbeteren van je flexibiliteit.

Stel je voor, je loopt een mondzorgpraktijk binnen en je wordt begroet door het rustgevende geluid van zachte muziek in de wachtkamer. Het creëert direct een ontspannen sfeer en je voelt je op je gemak. Maar is het afspelen van muziek in de wachtkamer echt een goed idee?
⁣
Ik heb een klein onderzoekje gedaan naar de zin en onzin van het afspelen van muziek in de wachtkamer. De resultaten heb ik in deze blog opgenomen. En alhoewel de literatuur het één zegt, betekent het niet dat het ander beter bij jouw praktijk past.
⁣
Uit een van de ondezoeken die ik heb gescreend bleek dat muziek in de wachtkamer bij kan dragen aan een positieve ervaring voor de patiënten. Het kan een kalmerend effect hebben en stress. Dit kan vooral gunstig zijn voor patiënten die angstig zijn voor tandheelkundige behandelingen. Uit een ander onderzoek bleek weer dat muziek ook afleiding kan bieden, waardoor de wachttijd als minder lang wordt ervaren.
⁣
Tot zover lijkt het de kant op te gaan dat muziek een definitieve aanrader is voor het optimaliseren van de patiëntervaring. Maar uit een ander onderzoek bleek weer dat er ook nadelen kunnen zijn aan het afspelen van muziek in de wachtkamer. Sommige patiënten kunnen gevoelig zijn voor geluid en kunnen de muziek als storend ervaren. Dit kan leiden tot extra stress en ongemak.
⁣
Doordat muzieksmaken extreem kunnen verschillen, is het niet te doen om iedereen te pleasen met de muziek waar hij of zij van houdt. Een mooie oplossing zou zijn als de patiënten in de wachtkamer zelf konden kiezen waar ze naar luisteren, maar die optie bestaat helaas niet m.u.v. oordopjes die ze zelf meenemen en op hun telefoon aansluiten.
⁣
En juist doordat smaken verschillen, is het als praktijkhouder of praktijkmanager extreem belangrijk om je te beseffen dat niet iedereen zit te wachten op panfluitmuziek in de wachtkamer 😉