Ik denk nog weleens terug aan mijn begindagen als manager. En als ik zo reflecteer, denk ik: wat is de belangrijkste les die ik geleerd heb?
Ik begin meer dan 15 jaar geleden met managen. Ik begon in september 2009 om precies te zijn. En joh… wat is er veel veranderd zeg! En wat heb ik een hoop geleerd.

Maar als ik één les moet kiezen die boven de rest uitsteekt, dan is het wel dat ‘leren luisteren’ de allerbelangrijkste is.

Luisteren is namelijk het begin van ieder goed gesprek. Het is niet alleen maar wachten tot het jouw beurt is om te praten, maar het is vooral aandacht schenken aan wat de ander zegt. Luisteren houdt gesprekken levendig, en zorgt voor diepgang. Het opent deuren naar nieuwe inzichten. Met deze diepgang kom je vaak tot de kern van de problemen. En dan, als je geluk hebt, ontdek je mooie oplossingen.

Zonder luisteren, houd je namelijk een monoloog. En dat is niet wat ik wil. Ik wil dat de gesprekken bruikbaar zijn, dat ze iets opleveren. Ik wil de connectie voelen met de mensen om mij heen. Het is zo waardevol om te horen wat zij denken, voelen en ervaren. Dat is de basis voor een goede samenwerking en voor goede relaties.

Als ik terugkijk, zijn de momenten waarop ik echt heb geluisterd, de momenten die het meest impactvol waren. Het zijn de gesprekken die verder gingen dan alleen de woorden. Het zijn de gesprekken die echt iets betekenden. En dat, dat is de kracht van luisteren. Het maakt niet alleen mij een betere manager, maar het maakt ook de gesprekken die ik voer veel rijker.