Soms hoor je een liedje en dan gaat er een lampje branden. Laatst hoorde ik een lied van Opgezwolle, “Gerrit”. Het gaat natuurlijk over gekke Gerrit, en tijdens het luisteren dacht ik: dit is precies wat er met sommige praktijkmanagers aan de hand is. Er wordt gerapt: “Gekke Gerrit, je wilt te graag.” En dat is zo herkenbaar.

Neem nou die praktijkmanagers die maar al te graag alles perfect willen doen. Ze willen een 10 scoren op elk gebied, alsof dat een soort olympisch doel is. Maar wat ze niet doorhebben, is dat als je op het ene gebied een 10 wilt scoren, je op een ander gebied onvermijdelijk een onvoldoende haalt. Het is een beetje zoals de wet van de aantrekkingskracht, maar dan net even anders.

Als jij bijvoorbeeld heel hard streeft naar een hoge omzet, kan ik je met zekerheid zeggen dat het ten koste gaat van jouw team en misschien zelfs de sfeer in de praktijk. Dan scoor je op dat gebied weer een 3, terwijl je dacht dat je met die 10 op omzet alles voor elkaar had.

Stel je voor: je rent als een dolle om alles op rolletjes te laten lopen. Je hebt grote plannen, ambities, en dat is allemaal mooi en aardig. Maar ondertussen zie je jouw team in de stress schieten omdat ze niet meer kunnen volgen. En dat is zonde, want uiteindelijk is het de samenwerking die de praktijk draaiende houdt. Dus ja, als jij te graag wilt, dan ben je eigenlijk gewoon een soort van gekke Gerrit of Gerda.

Ik kan je nog een ander voorbeeld geven van deze interessante dynamiek waar ik het over heb. Neem bijvoorbeeld de werkdruk. Als jij maar blijft pushen voor goede cijfers, zal je op een gegeven moment merken dat jouw teamleden zich terugtrekken.

Ze willen niet meer met jou samenwerken omdat ze het gevoel hebben dat ze niet aan jouw verwachtingen kunnen voldoen. En dat is dan weer zonde, want dat kan de sfeer in jouw praktijk echt verpesten.

Het is een beetje alsof de praktijkmanagers waar ik het er in het begin over had, een soort ongeschreven regel hanteren, namelijk dat dat als je geen 10 scoort, je dan faalt. Maar wat als falen juist de kans biedt om te leren? Wat als het helemaal niet erg is om niet altijd bovenaan te staan? Misschien moet je af en toe eens terugschakelen en kijken naar wat echt belangrijk is. Maar ja, dat vraagt wel om wat zelfreflectie en misschien zelfs om het durven loslaten van de drang naar perfectie.

Dus, als jij jezelf in deze blog herkent, wees dan gerust: je bent niet alleen. We hebben allemaal wel eens die gekke Gerrit in ons zitten die maar blijft duwen en trekken. En wie weet, misschien helpt het om daar af en toe bij stil te staan.