De hoogte van het honorarium van ZZP’ers in een tandartspraktijk zou niet alleen moeten worden vastgesteld op basis van een rekenmodel, maar ook op basis van de algehele waarde die zij aan een praktijk toevoegen.
Een meewerkend (ZZP-)tandarts die een torenhoge omzet genereert, maar de patiënten niet aan de praktijk weet te binden, is bijvoorbeeld minder waardevol dan een meewerkend tandarts die minder omzet genereert, maar dat wel weet te doen. Het zou daarom verstandig zijn om de hoogte van het honorarium ook af te laten hangen van andere factoren.
Lees er in deze blog meer over!
Veranderingen in de verwachtingen van ZZP’ers
Een praktijkhouder kan ervoor kiezen om de hoogte van het honorarium van de ZZP’ers in zijn praktijk te baseren op meer factoren dan alleen de omzet die zij genereren.
Als hij dat doet, creëert hij de verwachting dat zij een bijdrage zullen leveren aan de continuïteit van zijn praktijk.
Voorbeeld
Als hij de hoogte van het honorarium bijvoorbeeld ook laat afhangen van de mate waarin de patiënten tevreden zijn over een ZZP’er, verwacht hij dat de ZZP’er ook een bijdrage zal leveren aan het verbeteren van de klantbeleving van de patiënten.
Voordeel voor de praktijkhouder
Een praktijkhouder die de ZZP’ers in zijn praktijk beloont voor de positieve bijdragen die zij in zijn praktijk leveren, zoals het verbeteren van de patiëntbeleving, investeert in de continuïteit van zijn praktijk.
Deze investering zal zich op den duur vertalen in een stabieler en hoger financieel resultaat van zijn praktijk dan wanneer hij de investering niet zou hebben gedaan.
Uitdagingen
Als een praktijkhouder de bovenstaande investering pleegt, creëert hij een aantal uitdagingen voor zichzelf. De grootste uitdaging is dat hij moet vaststellen voor welke bijdragen hij de ZZP’ers zal belonen.
