Het is in mijn beleving niet mogelijk om de ideale patiëntbeleving te creëren. De reden waarom ik dat denk, is omdat het woord “patiënt” tegenstrijdig is met het woord “ideaal”.

Het is nooit ideaal om patiënt te zijn

Het is namelijk nooit ideaal om ergens een patiënt te zijn. Het is echter wel ideaal om ergens als een individu, klant of cliënt ontvangen te worden. Het is daarom naar mijn mening het doel om te streven naar een “ideale beleving” en niet naar een ideale “patiëntbeleving”.

Ik wil namelijk niet dat mensen zich voelen als patiënten. Het klassieke beeld van een patiënt is namelijk iemand die zich vooral laat sturen en passief is in hetgeen hem of haar wordt aangedaan. Ik gebruik expres het woord aangedaan om mijn punt wat duidelijker te maken.

Als patiënt kan je behandelingen niet 1 op 1 kopen

Wat ik wil, is dat de bezoekers van de praktijken waar ik manage, hun bezoek aan de praktijk net zo ervaren als hun bezoek aan hun favoriete winkels. Nu is het natuurlijk niet zo dat patiënten de vrijheid hebben om behandelingen te kopen net zoals dat ze een spijkerbroeken kopen.

Als een spijkerbroek bijvoorbeeld niet past, kan een klant het alsnog kopen. Maar als een behandeling niet geschikt is voor iemand, om wat voor inhoudelijke reden dan ook, kan hij of zij het niet 1 op 1 kopen. Er zijn soms echter wel mogelijkheden om als behandelaar nader te komen tot de wensen van de patiënt, maar dat is een ander onderwerp.

Wil je eigenlijk wel de ideale “patiëntbeleving”?

Dus als iemand op zoek is naar hoe zij de ideale patiëntbeleving kan creëren, dan denk ik dat zij zich goed moet afvragen of zij dat eigenlijk wel wilt. Maar wanneer iemand op zoek is naar hoe zij de ideale algemene beleving in een praktijk wilt creëren, is het een ander verhaal.

In het laatste geval, ligt er een scala aan instrumenten klaar waarmee zij onderzoek kan doen naar hoe de ideale beleving eruit zou moeten zien. Maar daarover zal ik de volgende keer meer vertellen.

Conclusie

Het begint in ieder geval bij het realiseren van het feit dat een “patiëntbeleving” bijna nooit gewenst is, maar een ideale algemene beleving wel.