Stress, ach, stress. Sommigen vinden het vreselijk, maar ik? Ik moet je eerlijk zeggen, ik vind het eigenlijk best lekker. Het voelt alsof ik leef, alsof ik écht leef. Die constante adrenaline, die spanning, het is alsof ik in een rollercoaster zit die niet ophoudt. En weet je wat? Dat bevalt me prima.

Misschien ligt het aan mij, maar ik hou er niet van om te weten hoe mijn dag eruit gaat zien. Als ik precies zou weten hoe mijn dag begint en eindigt, zou dat voor mij een beetje saai worden. Ik heb dat ervaren toen ik nog werkte als militair, maar ook als fysiotherapeut en ook als medewerker in een sigarenzaak.

Ik heb die afwisseling, die continue stress en spanning nodig. Als ik dat niet heb, wordt het gewoon een beetje vervelend. En verveling is gevaarlijk, dat kan leiden tot een bore-out (althans bij mij). En niemand wil dat, toch? Althans… ik wil dat niet.

Daarom ben ik interim-praktijkmanager geworden. Ik moet in chaotische situaties gedropt worden, zodat ik mij nuttig kan maken en waarde kan toevoegen.

Het is alsof ik een puzzel moet oplossen terwijl ik van tevoren weet dat er puzzelstukjes van meerdere puzzels door elkaar liggen en dat er sommige stukjes ontbreken. En dat is precies wat ik nodig heb. Die chaos, die onvoorspelbaarheid, dat is mijn ding.

Ik weet niet hoe het met jou is, maar ik vind het heerlijk om stress te ervaren. En om te ervaren dat ik ook tijdens mijn werk leef, écht leef… i.p.v. dat ik dat ik de dag door moet komen met een overdosis aan cafeïne.