Rustig maar… haal rustig adem… Ik ga het niet hebben over huidskleur, geslacht of geloof. Nee, waar ik over schrijf, zijn de vooroordelen die er bestaan op het gebied van het inkomen van tandartsen.

Het is altijd spannend om het te hebben over inkomen, en zeker over het inkomen van ”de tandarts”. Toen ik zo’n 14 of 15 jaar geleden de mondzorg betrad, viel het me op dat er best wat vooroordelen waren over tandartsen. En die zijn er nog steeds.

En vaak kwamen deze vooroordelen van mensen die totaal niet weten hoe het er achter de schermen aan toe gaat. Een van de meest voorkomende vooroordelen is dat tandartsen onterecht veel verdienen. Hun werk zou niet in relatie staan tot hun inkomen. Maar dat is een beetje een simplistische kijk.

Zelfs binnen de mondzorg zijn er overigens mensen, zoals sommige assistenten, die denken dat tandartsen buiten proportioneel veel verdienen. En dat vind ik eigenlijk erger dan wanneer iemand van buiten de mondzorg dat denkt.

Ja, het klopt dat tandartsen over het algemeen een goed inkomen kunnen hebben, maar er is een groot verschil tussen een goed inkomen en onterecht veel verdienen. Als een tandarts een hoog inkomen heeft, is dat niet zomaar. Deze heeft er echt iets voor moeten doen en risico‘s moeten lopen.

Daarbij komt ook nog de verantwoordelijkheid die een tandarts draagt. Wat als je de verkeerde kies trekt? Of wat als je een beslissing neemt die leidt tot langdurige schade bij een patiënt?

Dus als je aan het inkomen van een tandarts denkt, denk dan eerst aan de enorme investeringen die gedaan moeten worden, de risico’s die dagelijks genomen worden, en de lange uren die soms in de praktijk, maar vooral ook thuis, worden gewerkt.

Het is niet zo dat je een beul “krijgt” en dan in een gouden stoel gaat zitten. Was dat maar zo…