The Blame Game
Iedere manager kent The Blame Game. Dit is zo’n spelletje waarbij managers elkaar of hun teamleden de schuld geven van situaties die eigenlijk niet eens met hun functioneren te maken hebben. Het is alsof je in een slechte sitcom zit, waar iedereen elkaar de schuld geeft voor de kleinste dingen. Het is best grappig als je erover nadenkt, maar in de praktijk kan het behoorlijk frustrerend zijn.

Rem voor de ontwikkeling van de organisatie
Neem nou die manager die een meester(es) is in The Blame Game. Vaak is het niet eens zo dat die persoon echt een probleem heeft met iemand anders, maar eerder dat ze zelf met onzekerheden worstelen. Het is alsof ze een soort schild nodig hebben om hun eigen gebrek aan zelfvertrouwen te verbergen. En ja, dat kan echt een rem zijn voor de ontwikkeling van de organisatie. Want als jij als manager constant anderen de schuld geeft, wie gaat er dan nog verantwoordelijkheid nemen? Dat leidt alleen maar tot een sfeer waarin niemand zich veilig voelt om fouten toe te geven of om nieuwe ideeën te delen.

De schandpaal
En het is niet alleen maar een kwestie van wie de schuld krijgt. Het gaat ook om de impact op de teamdynamiek. Wanneer je als manager voortdurend bezig bent met het wijzen naar anderen, dan creëer je een cultuur van angst. Mensen durven niet meer openhartig te zijn, en dat is zonde. Iedereen heeft wel eens een mindere dag of maakt een fout. Dat hoort erbij! Maar als je teamleden bang zijn om te falen omdat ze denken dat ze aan de schandpaal genageld worden, dan gaat dat ten koste van de creativiteit en samenwerking.

Afleidingsmanoeuvre
Wat ook vaak gebeurt, is dat deze managers gewoon niet goed weten waar ze het over hebben. Ze voelen zich misschien ondergesneeuwd door hun verantwoordelijkheden en in plaats van eerlijk te zijn over hun twijfels, gaan ze anderen beschuldigen. Het is een afleidingsmanoeuvre, maar uiteindelijk schiet niemand er iets mee op. De organisatie stagneert en iedereen blijft met vragen zitten.

Eigen ontwikkeling
Een manager die zich niet verder ontwikkelt en niet leert om open te zijn over zijn of haar onzekerheden, is een obstakel voor groei. En dat is zonde, want er is zoveel potentieel in elk team. Het zou mooi zijn als managers meer tijd zouden besteden aan hun eigen ontwikkeling in plaats van het spelletje van de schuld te spelen.

Het draait allemaal om samenwerking en vertrouwen. Als iedereen in het team zich veilig voelt om te praten over wat er speelt, dan krijg je een heel andere sfeer. En ja, dat kan alleen maar goed uitpakken voor de organisatie. Dus laten we de Blame Game maar eens achter ons laten en kijken hoe we samen verder kunnen groeien.